"Kozetta"

Diqqət yetirib oxusanız sevinərəm. Kozettanın maraqlı həyat hekayəsi var... Viktor Hüqo. "Kozetta" Klassik fransız nəsrinin böyük ustadı, qələmə aldığı ölməz "Səfillər" romanı ilə dil sərhədlərini aşıb keçən Viktor Hüqo XIX əsr dünya ədəbiyyatının ən görkəmli nümayəndələrindən biri kimi tanınır. "Kozetta" - böyük yazıçının məşhur "Səfillər" romanından bir parçadır. Azğın meyxanaçıların əlinə keçən balaca qızın - Kozettanın acı həyatı oxucuya özgə taleyinə yanmaq, başqalarının dərdini özününküləşdirmək kimi insani keyfiyyətlər aşılayır. Anası ağır həyat şəraitində ömür sürür; qızı gələcəkdə onun kimi səfil həyatı yaşamasın deyə, onu meyxanaçı ailəsinə verir. Ailənin evi, yeməyə bir parça çörəyi, Kozettanın dostluq edə biləcəyi azyaşlı uşaqları var. Ana imkan düşən kimi qızını bu ailədən götürəcəyini düşünür, amma reallıqlar və həyatın axarı ana ilə qızın taleyini dəyişir... Bir gecə Qızcığaz özündən böyük vedrəni götürüb çölə çıxdı. Mesəyə doğru yollandı. Evlərin işığı arxada qaldıqca ətraf zülmətə qərq olurdu. Kozettanın qorxudan ürəyi əsirdi. Qulağına əcaib səslər gəlir, gözünə ağacların arasında kabuslar görünürdü. Kozetta səksəkə içində bulağa çatdı. Vedrəni su ilə doldurdu. Ancaq bulağa sarı əyilərkən xanımın verdiyi pulun cibindən suya düşdüyünü hiss etmədi. Vedrə ağır olduğuna görə onu aparmaq çətin idi. Beləcə, iki addımdan bir dayanıb vedrəni yerə qoyur, ya da o biri əlinə keçirirdi. Hər dəfə də soyuq su vedrədən daşıb qızın yalın ayaqlarını isladırdı. Birdən Kozetta vedrənin yüngülləşdiyini hiss etdi. Kiminsə əli vedrənin bir tərəfindən yapışmışdı. Qızcığaz başını çevirib baxanda yanında 50-55 yaşlı tanımadığı bir kişi gördü. Bu adamın ona necə yaxınlaşdığını duymamışdı. Amma onun elə qəribə baxışı var idi ki, Kozetta qətiyyən qorxmadı. Bala, bu yük sənin üçün çox ağırdır. Ver, mən götürüm, deyə yolçu vedrəni Kozettanın əlindən aldı. Və beləcə, Kozettanın hekayəsi başladı...