Müəllim: Elçin Cabarov
Şəkildə gördüyünüz bu sinifdənxaric oxu 4-5 yaşımnan mənimlədi. Kitablara və içindəki rəsmlərə marağım olduğundan bunu mənə evdəkilər almışdı. Artıq o yaşdan hərfləri öyrənib, oxuyub yaza bilirdim. Bu kitabın içində olan şeirləri öyrənib hekayələrlə tanış idim. Təkrar-təkrar oxuyub rəsmlərinə baxsam da, sanki ilk dəfə bu kitabı əlimə alırmış kimi hiss edirdim. Kozettanın həyat hekayəsi diqqətimi daha çox çəkmişdi. O kiçik qızcığazla özümü dost kimi hiss etməyə başlamışdım. Sanki məndə o hekayənin yəni kitabın içində idim. Bir gün yenə kitabı əlimə aldım ve 5 yaşımda özümə söz verdim: "kitab ressamı olub ilk işimdə Kozettanı çəkəcəm!" 5 yaşında olan o Fatimənin xəyallarından və o kitabdan başqa heçnəyi yox idi. Bunun üçün çox çalışdım və istədiyim ixtisasa qəbul oldum. Universitetdə ilk kitab illüstrasiyam Viktor Hüqonun qələmə aldığı, Səfillər romanının bir parçası olan Kozetta oldu. Sözümü tutmuşdum, tam qiymət almışdım amma mənim sevindiyim hal xəyalımın gerçək olması idi. İmtahandan sonra evə gəlib o kitabı bağrıma basıb ağladığım an əslində qollarımın arasında 5 yaşlı məni qucaqlayırdım. İnsanın özü ilə qürur duyması çox gözəl hissdi. Ondan əvvəldə bir çox nailiyyətlər əldə etmişəm və hələdə edirəm... Lakin heçbiri o günki sevincin yerini vermir. Artlifenin həyata keçirdiyi "müəllimim və mən" adlı müsabiqəni gördükdə çox həyəcanlandım və ilk ağlıma bu işimlə iştirak etmək qərarı gəldi. Çünki bu günlərdə öyrəndiyim ən marağlı hadisə budur ki, uşaq olarkən görüb bəyəndiyim və ilhamlanıb öz əsərimi yaratdığım, kitabın içində olan o rəsm indi mənə dərs deyən, müəllimim olan Elçin Cabarova aiddir. Bunu öyrəndiyimdə yaşadığım o hiss mənim üçün əvəzolunmazdır.
