Bu əsər, sakit bir dəniz kənarında keçən axşamın hekayəsini danışır. Göy üzü ilə dənizin qovuşduğu yerdə,portağal ağacı qollanıb, təbiətin zənginliyini və bolluğunu simvollaşdırır. Kənd evinin yuxarıdan aşağıya qədər yayılan sakitliyi, pəncərədə oturan quş və qapının qarşısında duran pişik ilə dolu bir harmoniya içindədir. Distantda lövbər atmış kiçik yelkənli qayığın varlığı, həyatın axıcılığını və sakitliyini simvollaşdırır. Poçt qutusu isə uzaqlardan gələcək məktubların və ya xəbərlərin gözlənildiyi, bu sakit məkanda daima bir ünsiyyətin olduğunu göstərir. Bu rəsm insanın təbiət ilə bir olduğu, sadəlik və hüzur içində keçən bir axşamın xatirəsi kimi hiss olunur.
