İki gəncin sevgisi

Müəllif :   Yusubova Günay

"İki gəncin sevgisi".

Gənclər bir-birlərini çox sevirdilər, ancaq onların qovuşması getdikcə çətinləşirdi. Ailənin gənclərə basqısı daha da çoxalır, amma onlar bir-birlərinə daha çox bağlanırdılar. Görüş yerinə gələndə sadəcə gözlər və ürəklər danışırdı. Ümidlərini itirmirdilər. Oğlan "Seni sevirəm" dedikcə gənc qız yenidən eyni sözlər təkrar-təkrar deyirdi. Çətin də olsa sevgilərini yaşayırdılar. Onu öldürə bilməzdilər . Ölmək onlar üçün çətin idi. Sevgi onların yaşamaq hissini artırırdı. 
  Bir gün gənc qız anasınadan soruşdu:
-Ana, niyə? nə üçün?
Beynində o qədər suallar var idi:
 Onların ikisini verməyə özündə güc topladı. Ana öz göz yaşlarını silib söhbətə başladı: 
Olmaz qızım. Sən bu sevdadan əl çəkməlisən. Alınmaz sevdaya qapılma . Ananın bu sözləri artıq gec idi . Qızın ürəyi əvvəlkindən daha çox döyünürdü. Anası otaqdan çıxdı. Arxaya baxmadan qapını bağladı . Həmin axşam qız çox ağladı. Görüşə getmədi . İstəmirdi sevdiyi onu elə görsün . Ona görə görüşə getmədi. Şişmiş gözləri , kövrək ürəyi onu ələ verəcək deyə, qorxurdu. Gənc oğlan çox gözlədi, sevdiyi gəlmədi. Gələ bilmədi. Eve qayıtdı. Söhbəti yeniden açdı. "Mən sevirəm ", əziyyət çəkirəm görmürsüz. Valideyinlər bir-birlərinə baxıb kövrəldilər. Oğlum, səni biz çox yaxşı görürük. Onlar bizə qızı verməzlər. Bu dəfə eyni sualları gənc oğlan valideyinlərinə verdi.  Niyə ata ? Nəyə görə ? 
  Ata suallara cavab vermək üçün bir qədər fikirləşdi və söhbətə başladı. Sən ali savadlı oğlansan. Kənddə sənə qız yoxdu? Gəl bu sevdadan əl çək . Əl çəkə bilmərəm , ata. Gəlin bir qapılarına gedək. Olmaz belə mən nəfəs ala bilmirəm. Nəfəsimi kəsməyin. Ata yoldaşına baxıb dedi: 
-Xanım sən nə deyirsən ?
Ana asta səslə dilləndi:
-Bəy bir qapıya gedək. Bizim onlara pisliyimiz dəyməyib, onlarında bizə.İki gənci gəl qovuşduraq. Mən sabah xəbər göndərəcəm. Görək nə olacaq . Oğlan çox sevindi. Hər iki valideynini qucaqlayıb üz-gözündən öpdü. 
 Yağışlı gündə gənclər,  yenidən bir araya gəldilər. Sakit oturub, baxışırdılar. Nəsə demək istəyirdilər. Ürəkləri alışıb yanırdı. Qovuşmaq üçün günləri sayırdılar. Nəhayət oğlan söhbətə başladı .
-Valideyinlərimi razı saldım .
+Nə?! Nə?! Sən nə deyirsən ?!
Hər iki kövrək qəflətən susdu.  Yenidən səssizləşdilər. Yağan yağış sanki ruhu sakitləşdirirdi. Buludlar iki gənc üçün kədərdən ağlayırdılar, ya sevincdən? Bəlkə də ikisinin arasındakı maneələri yumağa çalışırdılar . Ağacın altında oturmuş gənclərin sevgisinə şahidlik edirdi. Elə bil nəsə deməyə çalışırdı. Hər iki gənc sevgi ilə bir-birilərinə baxırdılar. Oğlan söhbətə başladı. Sizə gəlmək istəyirik. Bizə? Bəli sizə gəlmək, necə də gözəl olardı. 
Gənc oğlan : görürsən bu ağac bizim sevgimizin ilk şahididir. Yağan yağış nəsə demək istəyir. Səninlə sevgimizə yer-göy şahiddir.
Qız dedi: 
-Mən getməliyəm ?!
İki sevgilinin yaş dolu gözlərlə bir-birlərinə baxması. Gözlərin dediyi sözlər, ayrılmaq istəmirəm səndən amma vaxt çatmışdı . 
  Axşam idi . Yağış narın-narın yağırdı. Sanki hər şey yoluna girəcək deyirdi. Şam süfrəsindən sonra, söhbəti açmaq istədi. Gənc qız : ata , ana sizə sözüm var . Ana qızına baxışları ilə deyirdi ki, söhbətə başla qızım. Gənc qız  səssizlikdən sonra söhbətə başladı. Sevgisini dilə gətirdi. Ata əsəbi- əsəbi baxırdı. Xanımının dolmuş gözlərini görəndən, astaca dedi: 
-Xanım narahat olma, yaxşı olacaq . Sənin dolmuş gözlərin , məni ilk tanış olduğumuz illərə götürdü. Səni də mənə vermək istəmirdilər. Hər gün yorulmadan səni görməyə gəlirdim. Bütün çətinliyə sinə gəldim. Mənim getdiyim yolda , işıq saçanım oldun. Qız onlara baxırdı. Qarşısındakı özü və sevdiyi idi. Atası danışdıqca sevdiyi ilə keçirdiyi günləri xatırlayırdı. Valideyinləri də bu yoldan keçmişdir. Eyni həyat təkrarlanırdı , ancaq başqa bədənlərdə. Ata söhbəti saxladı. Qızına baxdı. Onun solmuş rəngi ürəyini çox ağrıtdı. Qızın gözlərinin altı şişmiş, sanki üsyan edirdi.  Ata son qərarı qəbul etdi:
-Yaxşı, de gəlsinlər . 
Qız təəccüblü halda atasının sözlərini gözdən keçirdi. "Atam razı oldu? Atam nə demək istəyir" deyə düşündü. 
-Xanım ,sabah axşam qonaqları dəvət et, yaxşı süfrə açaq. İki gənci qovuşdurmaq vaxtı çatıb. Qızına baxıb gülümsədi. 
-Qızım biz sadəcə sizi sınmaq istədik. Görək doğurdanda da bir-birinizə nə qədər bağlısınız. Siz bu imtahandan alnı açıq keçdiniz. Səhər açıldı. Oğlan evinə xəbər getdi. Həmin gün hamı sevincli idi. 
Axşam oldu, qonaqlar gəldi. Süfrə açıldı . Süfrə, atanın dediyi qədər var idi. Süfrənin gözəlliyi qonaqları daha çox sevindirdi. Çaylar içildi. Nəhayət qızı Allahın əmri ilə oğlana istədilər. Hamı susdu. Söz artıq atadadır. Qız gözlərini ataya zillədi. Qərar qəbul olundu və budur " İki gənc" qovuşdu. Bu dəfə qızın gözlərindən axan kədər deyil, sevinc göz yaşları idi. Gənclər böyüklərin əllərindən öpdülər. Onlara minnətdarcasına baxırdılar. Böyüklər bir- birlərini təbrik etdilər. Bu gənclərin sevgisiydi . Yeri-göyün şahidi olduğu sevda idi. O sevda ki, sonda qalib gəldi. Sevginin sonu möhtəşəm bitdi."İki gəncin sevgisi" dillərə dastan oldu....

   Əslində hər iki tərəfin valideyinləri, bu sevginin necə güclü olduğunu görürdülər. Sadəcə onları sınamaq istədilər. Çətində olsa bu sevgiyə sadiq qalacaqlar ? Bəli, sadiq qaldılar. Heç bir zaman ümidlərini üzmədilər. Bir-birlərinə daha çox bağlandılar. Sonda qalib gələn tərəf onların sevdası oldu ....!!!!!!!
 
   Sevgi vardır, dillərə dastan!
   Sevgi vardır, ölümə fərman!

            Müəllif: Gunay..........

Kod:B945BBC
Ölçü:70*80
Material:Kətan
Texnika:Yağlı boya
Sərgi: Mənim əsərim
Əvvəlki Əsər
Növbəti Əsər