Müəllif : Mədinə Ağayeva
Bu rəsmdə sevginin ən saf və incə anı təsvir olunub. Qadının gözlərini yumaraq sevdiyinin qucağında dinclik tapması, kişinin isə onu qoruyub saxlamağa çalışması – bu, iki qəlbin susaraq danışdığı andır. Rənglərin yumşaq harmoniyası, işıq və kölgələrin oynadığı səhnə, sevginin zaman və məkan tanımayan gücünü vurğulayır. Bu əsər, sevginin təkcə gözəl günlərdə deyil, bütün çətinliklərdə də insanı bürüyən isti bir qucaq olduğunu ifadə edir.
Modal body text goes here.
